слух

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

слух

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

слух м
1 eshitish qobiliyati, eshitish; quloq; ◆ органы ~а eshitish organlari; ◆ у него острый ~ uning qulogʻi oʻt kir (yaxshi eshitadi); ◆ потерять ~ qulogʻi ogʻir (kar) boʻlib qolmoq, eshitmay qolmoq; ◆ до его ~а долетел звук ружейного выстрела uning qulogʻiga miltiq ovozi eshitildi;
2 ohangdagi musiqiy tovushlarni farqlash va yodda saqlash qobiliyati; ◆ у него хороший ~ 1 ) uning qulogʻi oʻtkir (yaxshi eshitadi); 2 ) u kuy va ohanglarni yaxshi farq qiladi; ◆ играть на ~ yodaki (eshitib olib, notaga qaramay) chalmoq;
3 xabar, darak; ◆ пронёсся ~, что... degan xabar eshitildi;
4чаще мн.◆ ~и ovoza, mish-mish gaplar;◆ по ~ам odamlarning aytishiga koʻra, ovozalarga (mish-mish gaplarga) qaraganda; ◆ ходят ~и, что ... degan ovoza (mish-mish gaplar) bor◆ 

ни ~у ни духу о ком-чем разг. dom-daragi yoʻq; обратиться (ili превратиться )◆ в ~ butun vujudi bilan eshitmoq, diqqat bilan quloq solmoq (tinglamoq).