удесятерённый

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

у-де-ся-те-рён-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

удесятерённ/ый, -ая , -ое
1 прич. от удесятерить;
2 в знач. прил. oʻn hissa (juda, gʻoyat) koʻpaygan, kuchaygan, zoʻraygan; kuchli darajada (shiddat bilan) boʻladigan; ◆ ветер дул с ~ой силой shamol oʻta shiddat bilan esdi, shamol gʻoyat avjiga chiqdi.