худой
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ху-дой
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
худ/ой I, -ая, -ое; худ, худа, худо; худее ozgʻin, oriq; ◆ ~ой человек oriq odam; ◆ ~ые руки ozgʻin qoʻllar.
худ/ой II, -ая , -ое; худ, худа, худо; хуже, худший
1 yomon, yaramas; ◆ ~ая слава yomon shuhrat, yaramas dong; ◆ ~ой мир лучше доброй ссоры посл. yaxshi japjaldan yomon murosa yaxshi;
2 разг. yirtiq, toʻzgʻigan, boʻlmagur, teshilib (yirtilib) ketgan, teshik; ◆ ~ой сапог yrtiq etik ; ◆ ~ое ведро teshik chelak;
3 в знач. сущ. ◆ ~ое с yomonlik; ◆ я ~ого никому не сделал birovga yomonlik qilganim yoʻq ; ◆ не говоря ~ого слова yomon gap aytmasdan; ◆ на ~ой конец hech boʻlmaganda, yoʻq deganda.