azon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

a-zon

Etimologiyasi

a. (jlL — namozga chaqirish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. din. Namoz oʻqishga chaqiriq. ◆ Masjiddan shom azoni eshitildi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ . ◆ Shukur soʻfi mezanaga chiqib, azon aytdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
2. Tong yorishish, gʻira-shira payti; erta tong. -Shu boʻyi tuni bilan yigʻlab chiqibdi, soʻng, „senday erga tekkuncha, qora yerga tegib qoʻya qolay“ deb, azonga yaqin bir iloj qilib qochibdi, — dedi Davlatyor. P. Tursun, Oʻqituvchi.

Qulogʻiga azon aytmoq etn. Yangi tugʻilgan chaqaloqning qulogʻiga tegishli duolarni oʻqimoq. ◆ Katta bobosi uning qulogʻiga azon aytib, tanglayini koʻtardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . Soʻfi azon aytmasdan Juda barvaqt, tong saharda. ◆ Soʻfi azon aytmasdan nima qilib yuribsan? ■■ Kunlardan bir kun, soʻfi azon aytmasdan, oʻrnimdan turib.. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“ .

Ruscha _ru

azon
1 азан, призыв на молитву; ◆ ~ aytmoq призывать на молитву;
2 разг. раннее утро; ◆ ~da рано утром, спозаранку; ◆ ~dan с раннего утра.

Mojarcha (hu)

Hol

azon

• Inglizcha: that