dahshatli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dah-shat-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qattiq qoʻrquv tugʻdi-ruvchi, dahshatga soluvchi, oʻta qoʻrqinchli, mudhish. ◆ Dahshatli zilzila. Dahshatli fojia. m ◆ Hammayoqda dahshatli zilzila izlari koʻrinadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Gulnorning koʻzlari dahshatli ravishda yonib, yuzi, lablari koʻkimtir tusga kirgan edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Kishini vahimaga soluvchi, vahimali; qoʻrqinchli. ◆ Dahshatli xabar. Dahshatli shovqin. m ◆ Devonxona eshigida dahshatli shovqin, ur-iiqit boshlandi. Oybek, „Navoiy“ . Bir lahza dahshatsh jimlik hukm surdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

3 Qattiq azob beradigan, chidab boʻlmay-digan. ◆ [Yoʻlchi] Butun vujudini zirqiratgan dahshatli ogʻriqdan tishlarini mahkam qisdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ertaga uning ustiga doʻlday yogʻiladigan toshlarning ogʻrigʻi qanchalik dahshatli boʻlarkin? P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Antonimlari

ДАҲШАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dahshatli
вызывающий ужас, ужасный, ужасающий, страшный, жуткий; ◆ ~ voqea ужасный случай, жуткое происшествие.