daricha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

da-ri-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — eshikcha; deraza;

teshik] 1 yuq. uyel. ayn. darcha. ◆ Otabek qaytib kelib, daricha ostiga oʻtirgan ham edi, Homidning shu soʻzini eshitib qoldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Suvga qarang, oʻynab-oʻynab oqadi; Yorga qarang, darichadan boqadi. "Qoʻshikdar" .

2 koʻchma Biror narsaga (sevgiga, ozod-likka, orzuga) yoʻl, imkoniyat. Koʻngil dari-chasin ochib qoʻyinglar, Gʻussali dilda ham kuladi bahor. A. Oripov, Yillar armoni. ◆ Pastqam koʻchadagi qalin devordan Umid darichasin ochar Joʻraqul. S. Akbariy, „Koʻn-gil ohanglari“ .

Antonimlari

ДАРИЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

daricha
высок. = darcha.