daydimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

day-di-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qoʻnim topmay, darbadar kezib, koʻchib yurmoq. ◆ Dunyodan umidimiz bor. Biz daydimaydigan kunlar ham kelar, xoʻja-yin! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Sayohat qshshb, daydib yurishga odatlangan bir kishi boʻlganim uchun qopqonga oʻxshagan bu doʻkonda diqqinafas boʻlib oʻlayozdim. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .

2 Tentiraklamoq, tentirab, sanqib yurmoq. ◆ Uyingda kam boʻlasan, qayoqlarda daydiysan ? yash U uzzukun shahar koʻchalarida daydib yurdi. "Sharq yulduzi" . ◆ Qudrat egasiz daydib yurgan samanni tutib, Polvon otaning oldiga olib borganda, Polvon ota-dan shu voqeani eshitgan edi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ .

3 Biror maqsadda izgʻib yurmoq. ◆ Sekinroq gapir, oʻgʻlim, xon aygʻoqchilari daydib yuribdi. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Menga, doʻstim, o, tutma oson. Bunda tun-kun ajal daydiydir. T. Toʻla, „Asarlar“ .

4 koʻchma Odatdagi holatdan farqli ravishda harakatlanmoq. ◆ Amaqanday daydib kelgan izgʻirin quruq qorlarni chirpirak qilib, uzoqlarga uchirib ketdi. Shuqrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Qishloq tepasida ipak tolalariday nafis mezon erinibgina daydib yuribdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

Antonimlari

ДАЙДИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

daydimoq
шататься, слоняться, бродить без дела; бродяжничать; рыскать; dashtda daydib yurgan boʻrilar волки, рышущие по степи.