esiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

e-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 und. s. Achinish, afsuslanishni bildiradi; attang, afsus. ◆ Shunday qilib, yozning butun koʻrkamligi ish bilan oʻtib ketdi. Esiz-esiz. Gʻ. Gʻulom, „Tirilgan murda“ . ◆ Siz uyda ekansiz, bilsam, daftarimni olib kelar ekanman.. esizgina.. A. Qahhor, „Adabiyot muallimi“ .

2 mod. s. Afsus(ki). ◆ Alisher! Chindanam shersiz. Buyuk sher. Faqat koʻpdir, esiz, koʻp dushmaningiz. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.

3 Uvol, xayf. ◆ Esiz shuncha mehnat. Qoʻshni-ga bersam — esiz oshim, uyda tursa — sasir oshim. Maqol . v ◆ E, xotinchalish boʻlmay oʻl, esizgina boʻy-bast! A. Muxtor, „Boʻronlarda bordek halovat“ .

Antonimlari

ЭСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

esiz
жаль, как жаль, жалко; ◆ ~, vaqtida yetib kelolmading (как) жаль, что ты вовремя не смог прийти;◆ unga ketgan ~ mehnatlar жаль труда, который был затрачен на это; ◆ qoʻshniga bersam - ~ oshim, uyda tursa - sasir oshim погов. дать еду соседу - жалко, хранить дома - протухнет (о жадном человеке).