faxr

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

faxr

Etimologiyasi

a. jO-a — oʻz-oʻzini maqtash; gʻu-rur, iftixor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mamnunlik xissi, mamnu-niyat; gʻurur, gʻururlanish. Kasbni sevish, uning faxri bilan yashash va sadoqat bilan ishlash baxt kalitidir. R. Usmonov, Odob-noma. Koʻzlarida nozik bir nur chaqnadi. U faxr oʻtimi yo qahr oʻti — bilib boʻlmadi. M. Ismoiliy, Fargʻona t. o.

2 Maqtanishga, koʻz-koʻz qilishga, gʻurur-lanishga arziydigan narsa yoki kimsa, eng yaxshi namuna; iftixor obʼyekti. Paxta — oʻzbek xalqining faxri. n Tarixiy va mil-liy yodgorliklar bizning milliy boyligimiz, cheksiz faxrimizdir. Gazetadan. Busheʼrdaho-siga ming yil umr ber! Bu elning faxridir, shoir Alisher. Uygʻun va I. Sulton, Alisher Navoiy.

Faxr qilmoq (yoki etmoq) ayn. faxrlan-moq. Baʼzi odamlar paygʻambar yoshiga yetdim, deb quvonsa, Soli sovuq ham mingboshi yoshi-daman, debfaxr qilardi. M. Ismoiliy, Far-gʻona t. o. Uzoq asrlardan kelayotgan madani-yatli ajdodlarim bilan ham faxr etaman. Mirmuhsin, Umid.

Antonimlari

ФАХР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

faxr
гордость, честь; почёт; предмет гордости; ◆ Farhod GESi Oʻzbekistonning ~idir Фархадская ГЭС - гордость Узбекистана; ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq = faxrlanmoq .