gʻayri

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻay-ri

Etimologiyasi

arab. — boshqa, oʻzga;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. koʻm. kt. kam qoʻll. (ch.k. bilan). Boshqa, oʻzga; tashqari. ◆ Harchand ichkari va tashqari izlab, ushbu xatdan gʻayri asar topmadik. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“

2. kt. Notanish, yot, begona. ◆ Men naylayin, ota, bagʻri qoraman, Koʻz koʻrmagan gʻayri yurtga boraman. "Ravshan". ◆ Mahdum ulamo, amaldor va gʻayrilarni toʻrt-besh soatdan beri qabul qila-qila, miyasi suyulgan edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“

3. Boshqacha, oʻzgacha. ◆ Qaysi rayonga? — hayajonlanib soʻradi Qudrat, oʻziga yarashmagan gʻayri bir ovoz bilan. Z. Fatxullin, „Soʻnmas yulduz.“

Gʻayridin boshqa din;

Gʻayritabiiy oʻzgacha; tabiatda kuzatilmagan;

Antonimlari

ҒАЙРИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻayri I
послелог
книжн. кроме, помимо.

gʻayri II
книжн. иной, другой; ◆ ~lar другие, чужие.