gʻujum

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻu-jum

Etimologiyasi

GʻUJUM ' uzum boshidagi donalari zich joylashgan shoxcha'. Uning soʻziga haraganda. uzumning har boshi turvadek va gʻujumlari tutning donasidek zich bulishi kerak (Abdulla Qahhor). Bu ot eski oʻzbek tilida gʻuj sifatidan -ï qoʻshimchasining -u shakli bilan yasalgan feʼlga -m qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan: (gʻuj + u = gʻuju—) + m = gʻujum.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Uzum donasi yoki shingili. ◆ Uning soʻziga qaraganda, uzumning har boshi toʻrvadek va gʻujumlari tutning donasidek zich boʻlishi kerak. A. Qahhor, „Ikki yorti — bir butun“ . ◆ Yoshligimizda onalarimiz belan-chagimiz argʻamchilarini toklarning zangiga bogʻlagan, yigʻlaganimizda, ogʻzimizga emizgi oʻrniga uzumning bir gʻujumini soʻrdirgan. "Guliston" .

2 shv. Gʻuj, toʻp. ◆ Shamol tabiatning oso-yishtaligini buzib, oʻrik shoxlarini bir-biriga urib, gʻujum gulni yula, osmonga koʻ-tardi. S. Azimov, „Oppoq tong qoʻshigʻi“ . ◆ Yigitlar bir yerga gʻujum boʻlib, ashulani bir yoʻsinda choʻzib yubordilar. Choʻlpon, „Kecha va kunduz“ .

Antonimlari

ҒУЖУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻujum
1 виноградина; кисточка, состоящая из нескольких виноградинок;
2 = gʻuj.