gerdaymoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ger-day-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Viqor bilan koʻkragi-ni kerib, qaddini rostlab yurmoq.

◆ Barot polvon devday gerdayib turgan mingboshining yoniga bordi. M.Ismoiliy, „Fargʻona t“

◆ Boyvachcha koʻchada, xalq orasida qanday boʻlsa, uy ichida ham shunday gerdaygan, zugʻumli edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2. koʻchma Ortiq darajada magʻrurlanmoq, manmanlik qilmoq, kerilmok, kekkaymoq.

◆ Maʼlumotim yetarli, deb gerdaygan kishi koʻp bilimlardan bebahra qoladi. R. Usmonov, „Odobnoma“ .

◆ Gʻafur Gʻulomning bu gaplari, albatta, hozirgina kiribkelgan, aruzda toʻrt-tagina gʻazal yozib gerdayib yurgan kishiga ishora edi. Shukrullo, „Saylanma“ .

Antonimlari

ГЕРДАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gerdaymoq
1 задирать нос, кичиться, важничать, чваниться; gerdayib gapirmoq говорить с апломбом, высокомерно;
2 перен. возноситься ввысь, подниматься, выситься; gerdaygan togʻlar вознёсшиеся ввысь горы.