goʻrsoʻxta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

goʻr-soʻx-ta

Etimologiyasi

GOʻRSOʻXTA Bu qargʻish tojik tilida goʻr otiga (q.) 'kuy-’,'yon-' maʼnosini angLatadigan tojikcha soʻxtan feʼlining soʻxta oʻtgan zamon sifatdoshi shaklini (ТжРС, 372) qoʻshib oʻzbek tilida hosil qilingan boʻlib,'Goʻringda kuygur' maʼnosini anglatadi (OʻSHL I 202).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

goʻr + f. add. — yongan, kuygan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

qargʻ. Goʻring(da) kuygur. ◆ -Axir, pushaymon qilipti-da, goʻrsoʻxta, — dedi Yoʻlchi, hayratdan yoqasini ushlab. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bozorov degan goʻrsoʻxta Adolatga koʻz olaytirib yuribdi. I. Rahim Chin muhabbat .

Antonimlari

ГЎРСЎХТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

goʻrsoʻxta
бран. сгореть бы (тебе, ему и т.д.) в могиле!; ◆ Axir pushaymon qilibdi-da, ~ … (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Наконец он раскаялся, сгореть бы ему в могиле… .