gulgun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gul-gun

Etimologiyasi

GULGUN Bu sifat tojik tilida gul 1 otiga (q.) 'oʻxshagan', 'kabi' maʼnosini ifodalaydigan -gun koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'qirmizi' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 107; OʻTIL I, 196).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[f. gulrang; qizgʻish,

pushti] 1 Qizil, qirmizi, pushti. ◆ Deyman: sahar shafaqdan uchqunmi, lolasanmi, Shodlik mayiga toʻlgan gulgun piyolasanmi? E. Vo-hidov, „Tong nafasi“ . ◆ Kiygani gulgun qirmizi, Aqlim olar jodu koʻzi. "Murodxon" .

2 koʻchma Goʻzal, chiroyli. ◆ Navroʻz edi tabiat gulgun, kiyib olgan yam-yashil libos. Yo. Mirzo . ◆ Kelgusiga boqsak umidvor, Hayot yana koʻrinur gulgun. 3. Diyor .

3 Gulgun (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ГУЛГУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

gulgun

• Ozarbayjoncha: gözəl
• Turkcha: güzel

Ruscha _ru

gulgun
1 красный, алый; румяный; ◆ ~ sharob красное вино; ◆ ~ boʻlmoq краснеть, становиться румяным;
2 перен. весёлый; радостный; цветущий.