hamohang

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-mo-hang

Etimologiyasi

HAMOHANG Bu sifat tojik tilida 'birga' maʼnosini ifodalaydigan ham- old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'yoqimli tovushlar oqimi', 'narsalar orasidagi uygʻunlik' maʼnosini anglatadigan ohang otiga (ТжРС, 293) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'bir-biriga uygʻun' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 684).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. L\ — bir xil ohang-

dagi] 1 Ohangdosh, bir xil ohangli. ◆ Sohil-larda nay chalay, Kuyla, hamohang boʻlay. Mirtemir . ◆ Hamohang jaranglar birday kuyimiz, Uzoq-uzoqlarda yashaymiz garchand. Zulfiya .

2 koʻchma Bir-biriga uygʻun, monand; mos, bir xil. ◆ Buyuk doʻstlar hyjronda ham fikr-dosh. Ulugʻ qalblar tepayotir hamohang. M. Shayxzoda . ◆ Qushlar tovushi, suvlar shovqini qalbimizga hamohang, yaqin. Uygʻun . ◆ Qiya oʻtir-gan Hayotning chekka tomirlari loʻqillar, beqasam kamzuliga tiqilib turgan boʻliq koʻkragi nafasiga hamohang boʻlib, goh koʻta-rilar, goh tushar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻo-na t“ . o. ◆ Badia qulochlarini yozib, chirmanda "gijbang"iga hamohang oʻyinga tushib ketdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Antonimlari

ҲАМОҲАНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

hamohang

Ruscha _ru

hamohang
гармоничный, гармонический, гармонирующий; созвучный; // в один тон, в унисон; ◆ ~ boʻlmoq быть созвучным, гармонировать.