созвучный

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

соз-вуч-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

созвучн/ый, -ая, -ое; -чен, -чна
1 муз. уст. ohangdosh, uygʻun, soz;
2 перен. книжн. yaqin, oʻxshash; ◆ ~ые образы oʻxshash obrazlar;
3 перен. munosib, muvofiq, mos, ruhiga toʻgʻri keladigan, talabiga javob beradigan, ruhidagi; ◆ литература, ~ая эпохе davrga munosib (davr ruhidagi) adabiyot; ◆ музыка была ~а его настроению muzika uning kayfiyatiga hamohang (mos) edi.