haromi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ha-ro-mi

Etimologiyasi

\a. + f. ^1 ja. — kimsaning moliga, harom narsaga daxl qiluvchi; oʻgʻri, qaroqchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻzaro nikoh kilinmagan erkak va ayoldan tugʻilgan bola. ◆ -Ana shunday kun-larning birida oʻzim yolgʻiz oʻtirib, haj yoʻ-lida orttirgan haromimga koʻylakcha tika-yotgan edim, — dedi Hoji xola. M. Ismoi-liy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Bizning yuzimizga oyoq qoʻ-yib, nikohsiz zagsdan oʻtib olding. Endi uyalmasdan, haromi bolangni koʻtarib kel-dingmi?! Gʻayratiy, „Dovdirash“ .

2 koʻchma Shunday maʼnoli soʻkish, haqo-ratni bildiradi; iflos, yaramas. ◆ Sut koʻr qilgur, haromi Gitler oqpadar.. Gʻ. Gʻulom . ◆ Men seni johil, shuhratparast bir sak deb yursam, odam qoniga tashna zuluk ekan-san-ku, haromi!S. Siyoyev, „Avaz“ .

Antonimlari

ҲАРОМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

haromi
= haromzoda.