hoʻng-hoʻng

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

hoʻng--hoʻng

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. Ezilib, kuyunib yigʻlashdagi qattiq tovushni bildiradi. ◆ Munira kichkinagina kursida munkayib oʻti-rib, hoʻng-hoʻng yigʻlardi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Poshsha xola hoʻng-hoʻng yigʻlab, quruq qoʻl bshxan uyga qaytdi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Fop ichida Laʼlining yurakni ezadigan hoʻng-hoʻng yigʻisi eshitilardi. H. Gʻulom . Mashʼal.

Antonimlari

ҲЎНГ-ҲЎНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

hoʻng-hoʻng
= hoʻngir-hoʻngir.