ibtido

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ib-ti-do

Etimologiyasi

arab. – boshlash; boshlangʻich nuqta;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Biror narsa, ish-harakat, voqea-hodisa va sh. k. ning avvali, boshlanish davri; zid. intiho. ◆ Voqeaning ibtidosi va intihosi. ◆ Fan esa oʻz ibtidosidanoq moddiy dunyoni tadqiq etishga yoʻnaltirilgan boʻlib.. Gazetadan. ◆ Durust, u., endi tabiat sirlarining ibtidosini biladi. O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo.“

Sinonimlari

1. avval

Antonimlari

1. intiho

ИБТИДО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ibtido
начало.