intiho

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

in-ti-ho

Etimologiyasi

a. *1 z~l) — oxir, nihoya

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oxir, nihoya; zid. ibtido. ◆ Ishni intihosiga yetkaz-moq. yash Qahramonlardan har birining oʻy-fik-rini, bosgan qadamini.. hamma-hammasini ibtidosidan intihosigacha yaxshi biladi. H. Gʻulom, «Mashʼal» . ◆ Gʻazal intihosiga yetgan sari Avazning chehrasi yorishib borardi. S. Siyoyev, «Yorugʻlik» .

Antonimlari

ИНТИҲО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

intiho
уст. книжн. конец, окончание.