ingramoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ing-ra-moq

Etimologiyasi

IŊRA- ’ogʻriq-alam taʼsirida mungli tovush chi-qar-’. Bemor tuni bilan i n g r a b ch i h d i. Bu feʼl qadimgi turkiy tildagi ïŋ tasvir soʻzining ïŋïr kengaygan shaklidan (ЭСТЯ, I, 658), -a qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli ta — laffuz qilinmay qoʻygan, a unlisi ä unlisiga almash — gan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (ïŋ + ïr = ïŋïr) + a = ïŋïra- > ïŋra- > iŋrä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Ogʻriq-alam taʼsirida mungli, ingroqtovush chiqarmoq. ◆ Bir kechasi bemor juda azob tortdi. U har ingraganda, Sotiboldi, chakkasiga burov solingan kishiday, talvasaga tushar edi. A. Qahhor, „Bemor“ . ◆ Bu dard oʻqtin-oʻqtin yuragida shunday toʻlgʻanardiki, qiz beixtiyor ingrab yuborar edi. Oybek, „O“ .v. shabadalar.
2. koʻchma Shunday azob-alamli holatda boʻlmoq. ◆ Mustamlaka xalqlari imperializm zulmi ostida asrlar boʻyi ingrar edi. ◆ Toʻrt oʻgʻlim, xotinim Ivanov otli bir boyning otxonasi yonidagi kichkina, qorongʻi zax uyda ingrab kun kechirardik. M. Joʻraboyev, „M“ . B. martabasi.

Sinonimlari

ihramoq.

Antonimlari

ИНГРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ingramoq
1 стонать, стенать; издавать тихие стоны; kasal ingradi больной застонал;
2 перен. мучиться, изнывать.