istihola

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

is-ti-ho-la

Etimologiyasi

arab. – bir holatdan boshqasiga oʻtish, oʻzgarish; mumkin emaslik.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Andisha, mulohaza hissi; tortinish. ◆ Sharofat xola oʻyining oxiriga yetmas.. lekin istihola bilan indamas edi. Yo. Shukurov, „Orzular.“ ◆ Kelin-ku yangi tushgan oilada istihola bilan keskin harakat etolmagandir. Ammo yigitchi? Mushtum.

Istihola qilmoq (yoki tortmoq) Shunday hisni tuymoq. ◆ Musa zarda bilan burilib, Boʻtaga yevorgudek boʻlib tikildi, aytadigan gapi uyatliroq ekan shekilli, ayollardan istihola qilib aytolmadi. S. Ahmad, „Hukm.“ ◆ Juda istihola tortib, peshonamdan ter chiqib ketdi. Gʻ. Gʻulom, „Tirilgan murda.“ ◆ Biroq shunday filmlar ham borki, gohida ularni kino deyishga istihola qilamiz. Gazetadan.

Istiholaga bormoq ayn. istihola qilmoq. ◆ Chuvak yuzli yigit sira istiholaga bormay, yana gapira ketdi. Gazetadan.

2. din. Bir moddani (fizikaviy va kimyoviy termik va sh. k. ishlov berish orqali) ikkinchi moddaga to'liq o'zgarishi. Fiqh nuqtai nazaridan, “ifloslangan yoki taqiqlangan moddaning tabiatini o'zgartirib, uni boshqa, nomi, xossalari va xususiyatlaridan farq qiladigan narsaga aylantirish, deb ta'riflanadi.

Antonimlari

ИСТИҲОЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

istihola
стеснение, смущение; ◆ ~ qilmoq, ~ tortmoq стесняться, стыдиться; ◆ boshqalardan ~ qilib стесняясь других.