kuyinmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ku-yin-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qattiq achinmoq; tash-vish tortmoq; xafa boʻlmoq. ◆ Elmurod badiiy asarlar odamlarning tashna dshiariga na-qadar rohat bagʻishlaganini sezar, lekin bun-day asarlarning oʻz tilimizda kamligidan kuyinar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ -Exudo, shuncha xor qilguncha, omonatingni olib qoʻya qolsang nima qiladi-ya! — deb kuyinadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

2 Ayash, achinish, gʻamxoʻrlik bilan qay-gʻurmoq. ◆ -Voy oʻlmasam, chiq-a, chiq vagoningga, yuragimni yording, — dedi onasi kuyinib. N. Safarov, „Saodatning qissasi“ . ◆ Nizomjon urushda eri, oʻgʻli halok boʻlgan ayollarni koʻrgan. Ularga ich-ichidan kuyinadi. S. Ahmad, „Ufq“ .

Antonimlari

КУЙИНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kuyinmoq
горевать, печалиться, страдать (душевно); болеть душой (за что-л.); переживать; сожалеть; kuyinib gapirmoq говорить с сожалением (о чем-л.); kuyinib yigʻlamoq горько плакать.