mardak

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mar-dak

Etimologiyasi

f. — kichkina odam, pakana; ahmoq, gul

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. 1 Joʻxori soʻtasi. ◆ Sulaymonqul aka jahli chiqib, oyogʻi ostida oʻralashgan tovuqni bir tepdi-da, chala uqalangan mardakni tomga otdi. M. Maxmudov, „Izzat“ .

2 Yengiltabiat, pastkash kishi. ◆ Amirzodam, agar bu mardak sadoqatli qulingiz boʻlganida, yomon ovoza tarqatgan navkarni qoʻlidan tutib topshirmasmidi? P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Antonimlari

МАРДАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.