mohiyat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mo-hi-yat

Etimologiyasi

arab. – haqiqat, har narsaning asli, tub-negizi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror narsaning zamiridagi tub, eng muhim maʼno, ichki mazmun, magʻiz. ◆ Mohiyat — nafaqat Buxoro oʻlkasini, balki Turkiston, Xorazm, Fargʻona muzofotlari, alqissa, ikki daryo oraligʻini yovdan ozod etishdan iborat! Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik“ . ◆ Rixsivoy, chamamda, choʻlquvarlarning ulkan ishining mohiyatiga tushunmayapti. R. Fayziy, „Choʻlga bahor keldi.“

2 fls. Narsalarning ichki mazmuni boʻlib, ularning turli-tuman xossalarini va munosabatlarini yaxlit aks ettiradi. qiyos. hodisa.

Antonimlari

МОҲИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

mohiyat

Tillar

• Ozarbayjoncha: maddənin
• Xorvatcha: supstanca
• Turkcha: madde

Ruscha _ru

mohiyat
сущность, суть, существо (чего-л.); ◆ marksizm-leninizmning revolyutsion ~i революционная сущность марксизма-ленинизма; ◆ ishning ~i суть дела; существо дела; ◆ ~ni anglamoq понять суть, вникнуть в сущность (чего-л.).