naqsh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

naqsh

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — rasm, bezak; oʻyma tas-

vir, gul] 1 Oʻyib, tikib, toʻqib yoki boʻyoq bilan ishlangan gul, bezak. ◆ Nafis naqsh-lar bilan bezatilgan bino. m ◆ Gavhar oyna ustiga solingan katta bir oʻyma naqsh oldida Mahkamni toʻxtatdi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

2 koʻchma Koʻrk, ziynat. Odam borki, odam-larning natsshidir, Odam borki, hayvon un-dan yaxshidir. Maqol. n ◆ Mehnat bizda sharaf, mardlik ishidir, Mehnat fazilatdir, in-sonning naqshi. E. Rahim, „Yangi qadam“ .

Naqsh olma Olmaning rangdor va qiz-gʻish yoʻllari boʻlgan bir turi. ◆ Adolat bu-tunlay oʻzgarib ketganga oʻxshaydi, yuzi oydek toʻlib, naqsh olmadek sizarib turibdi. I. Rahim, „Chin muxabbat“ .

Antonimlari

НАҚШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

naqsh
резьба; узор, орнамент; ◆ guldor naqsh(lar) узорчатая резьба; ◆ naqsh olma название сорта яблок с красноватыми полосками; ◆ naqsh solmoq рисовать узоры, орнаменты; расписывать; ◆ naqsh oʻymoq (или chekmoq) гравировать; резать (по дереву, камню и т. п.).