oydin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oy-din

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 sft. Oy chiqib, hamma yoq oy nuri bilan yorigan, yorugʻ. ◆ Oydin kecha, m ◆ Kecha oydin, qabriston tip-tinch. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Koʻr (yoki xira) oydin Bulutlar orasidan oʻtib tushayotgan oy yogʻdusi va shunday yogʻdu bilan yorishgan kecha. ◆ Xira oydinda qop-qora haykalday boʻlib bir otliq koʻrindi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Sutdek oydin Begʻubor, yop-yorugʻ oy yogʻdusi va shunday yogʻdu bilan yorishgan kecha. ◆ Mengliboy chakmonini yelkasiga tashlab, qoʻylardan xabar olgani tashqariga chiqqanda, sutdek oydin edi. S. Ahmad, „Yulduz“ .

2 Oy nuri, yogʻdusi. ◆ [Otabek] Ichidan ta-qingan xanjarini qinidan sugʻurib oldi-da, damini oydinga solib boqdi. A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ . ◆ Olisdagi uylarning toshari oydinda yiltiraydi. Oybek, „O“ .v. shabadalar.

Oydinda oyogʻim qiladi Menga hech qi-yinchiligi yoʻq, koʻzimni yumib ham qila olaman.

3 koʻchma Aniq, koʻrinib, bilinib tur-gan, ravshan. ◆ Bu masala hamma uchun oydin. n ◆ [Hop:] Hammaga qorongʻi boʻlsa ham, menga oydin. Hamza, „Paranji sirlari“ . ◆ Bular bari, ogʻa, oftobday oydin gaplar, lekin shularni Yaxshiboyevning ham oʻylagan-oʻylamaganligi meni bir oz taajjubga soladi. M. M . Doʻst, Lolazor.

3 Oydin (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ОЙДИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

oydin

• Tofacha: айдыӈ
• Turkcha: aydın

Ruscha _ru

oydin
1 лунный, освещенный луной, лунным светом; // лунный свет; ◆ oydin kecha лунная ночь; ◆ sutdek oydin ярко светит луна; ◆ koʻr oydin чуть светит луна, тускло (неярко) светит луна; ◆ oydinda при луне, при лунном свете;
2 перен. ясный, очевидный; // ясно, очевидно; ◆ masala oydin вопрос ясен; ◆ ochiq-oydin см. ochiq;
3 Айдын (имя собств. женское).