qismat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qis-mat

Etimologiyasi

\a. •-—"— taqsir, qazo; ulush; boʻlish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Goʻyo oldindan belgilab qoʻyilgan, peshonaga yozilgan koʻrgilik; yozmish, taqdir. ◆ Qadim zamonlarda odamlar dunyodagi hamma narsa qismatga bogʻliq, deb oʻylaganlar. Gazetadan . ◆ Qismat ekan, bu yerlarda yuribsiz, usta Jurjoniy. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Hali sevishmoqdan shumidir maʼno? Faqat azob bordir qismatda nahot? H. Olimjon . ◆ Uzgalardek uni ham qismat Olib keldi oxir qabrga. E. Vohidov .

2 Umuman, boshga tushgan koʻrgilik, kech-mish hayot; ahvol. ◆ Oʻsha zamonda barcha ilgʻor fikr va aql egalarining qismati bir xil edi. Gazetadan . ◆ Najmiddin Buxoriy, akasi Boyboʻrining zulmidan boshqa yurtlarga koʻchib ketgan Boysari qismatida oʻz qismatini koʻrib, koʻzlaridan yosh chiqib ketdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Haqiqatan ham Soʻlimbek-day qishloqning boshiga tushgan qismat koʻplarni qattiq ranjitgan edi. J. Abdullaxonov, „Xonadon“ .

3 Hayot-mamot masalasi, taqdir; belgi-langan umr, nasiba. Butun yoshligimiz jang-dadir bukun, Jangda yechilmoqda sevgi qis-mati. H. Olimjon. ◆ Hazrat.. ketib yuborish-ni ham oʻyladi-yu, hali Jabborbek qismati hal boʻlmagani.. Ibrohimbek ketib qolgani-ni eslab, Fuzayl maxsumga maʼnoli tikildi. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik“ . ◆ Hasan ovchi-ning qismati bitdi, deb taxmin qilgan ellikboshi uni tezroq qalʼaga dikillatib olib borishga oshiqardi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .

4 esk. kt. Qism, hissa, ulush. Qalin qis-matini juda koʻp bering, Ne soʻrasa, bera-yin, qabul qiling. Poʻlkan shoir.

Antonimlari

ҚИСМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qismat
1 судьба, удел, участь, рок; жребий; ◆ uning qismatishu ekan такой оказалась его судьба, такова его участь; ◆ Harna qismat boʻlsa endi koʻrasan («Равшан») Теперь увидишь, что суждено тебе;
2 уст. доля, часть.