qiyofa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qi-yo-fa

Etimologiyasi

a. "-aUi — tashqi koʻrinish, yuz, aft; qaddi-qomat; oʻzini tutish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tashqi koʻrinish, tus. ◆ Shahrimizning qiyofasi kun-dan-kunga oʻzgarmoqda. m ◆ Goʻyo ulugʻ bir hodi-sa sodir boʻlishi kutilayotgandek yeru koʻk tantanali qiyofa oldi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Zamonning oyogʻida Qudrat bergan eski choriq, qoʻlida yosh bolaning kallasiday gurzi.. yuzida gʻayrat oʻti — u shu qiyofada Farhodni esga soladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Oʻsha Elgeldimisan, tomir? Sob boʻlibsan-ku! Bay-bay-bay.. Odamni ham shunday ayanchli qiyofa-ga solsa boʻlar ekan-da. A. Muxtor, „Qoraqal-poq qissasi“ .

2 Yuz ifodasi. ◆ Uning qiyofasidan xursand ekanligi koʻrinardi. yat Negadir, hammaning qiyofasi birdan jiddiy tuye olgan. Anvarning koʻzlarida hatto qoʻrquv. H. Ahmar, Kim haq? ◆ Qiyofamda ranj alomati boʻldi shekilli, hamxonam darhol gapni boshqa tomonga burib yubordi. N. Aminov, „Qaltis xato“ .

3 koʻchma Kishining maʼnaviy, ruhiy va axloqiy xususiyatlari, ongi, dunyoqarashi, bilim-saviyasi va sh.k. majmui. ◆ Kishining maʼnaviy qiyofasi. yat Yoshlarning qilayotgan iillari ularning qiyofasini belgilab beradi. Gazetadan .

Antonimlari

ҚИЁФА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qiyofa

Ruscha _ru

qiyofa
облик, внешний вид, наружность; лицо, выражение лица; ◆ uning qiyofasidan xursand ekanligi koʻrinardi по её лицу было видно, что она рада; ◆ qiyofasini oʻzgartmoq видоизменять; преображать (что-л.); ◆ oʻz qiyofasini oʻzgartmoq видоизменяться; преображаться; ◆ maʼnaviy qiyofa моральный облик.