qiziqqon
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashqi-ziq-qon
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Salga jahli chiqib, tutaqib ketadigan, achchigʻi tez. ◆ Qiziqqon odam, sht Feʼl-atvori jihatidan juda qiziqqon, sal narsaga lov etib.. ingichka ovozini baralla qoʻyib chiyillaydi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .
2 kam qoʻll. Yuragida oʻti bor; sergʻayrat. ◆ Urinboy — shijoatli, qiziqqon yigit. T. Rustamov, „Mangu jasorat“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashҚИЗИҚҚОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
qiziqqon
1 вспыльчивый, раздражительный; горячий; ◆ qiziqqon odam вспыльчивый человек;
2 очень энергичный, непоседливый; с огоньком.