qofiya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-fi-ya

Etimologiyasi

a. — sheʼrda bir necha bayt yoki misralar oxiridagi soʻzlarning oʻzaro ohangdosh, mos boʻlishi; soʻz oʻyini

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sheʼriy misralarning muayyan oʻrnida ohangdosh soʻz yoki soʻz birikmalarining izchil takrorlanib kelishi. ◆ Sheʼrni qofiyaga solmoq. Soʻzlarni oʻzaro qofiya qilmoq. n ◆ Toʻla ohangdosh boʻlgan soʻ%yur yoki hijolar-ning qofiyalanishi "toʻq qofiya" yoki "toʻla qofiya" deb ataladi. "Adabiyot nazariyasi" .

2 Sheʼrdagi qofiyadosh soʻzlarning oxirgi harfi.

3 esk. Sheʼr yozish haqidagi taʼlimot.

Qofiyasi kelganda s. t. Gap kelganda, oʻrni, payti kelganda, toʻgʻri kelib qolganda. ◆ Qofiyasi kelganda, otangni ayama. Maqol . m ◆ IAshirmat:] Qofiyasi kelganda ayta qo-lay, men ostonangga qulchilikka keldim. Oybek, „O“ . v. shabadalar.

Qofiyasi bilan s. t. Qattiq tegmaydigan qilib, yotigʻi bilan. ◆ INetayxon:] Nusrat akang shunchalik qilgan-dan keyin sen ham gapni qofiyasi bilan gapirsang boʻlar edi. A. Qahhor, „Tobutdan tovush“ .

Antonimlari

ҚОФИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qofiya

Tillar

• Inglizcha: rhyme

Ruscha _ru

qofiya
1 рифма; ◆ toʻq (или toʻla) qofiya полная рифма; ◆ qofiyaga solmoq, qofiya qilmoq рифмовать;
2 размер стиха;
3 конечная буква рифмы;
4 уст. стихосложение, учение о стихосложении, метрика; ◆ 

• qofiyasi kelganda разг. когда к слову придется, если это кстати; ◆ qofiyasi bilan осторожно, деликатно, с подходом.