qulvachcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qul-vach-cha

Etimologiyasi

1 Quldan tarqalgan kishi, qul avlodi, qulning bolasi, farzandi. Mansur:

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Balo oshpaz, balo, Ulguncha ayyor, Oʻzi qulvachcha-yu, idroki yuksak. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Ularning yoniga tiqilishib, yuzlarcha qulvachchalar bormoqda. M. Joʻraboyev, „M“ . B. martabasi.

2 koʻchma Past tabaqadan, qul qatori boʻlgan shaxs haqida, unga nisbatan qoʻl-lanadi. ◆ Rizayev undan battar, birovning fotiha qilingan qizini oʻziga xotinlikka olmoqchi, qulvachcha.. J. Sharipov, „Xorazm“ .

Antonimlari

ҚУЛВАЧЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qulvachcha
1 сын раба, раб (по происхождению);
2 перен. презр. раболепно льстивый, угодливый человек, угодник, раб.