qurshamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qur-sha-moq

Etimologiyasi

QURSHA- ' atrofini oʻrab ol—'. Bolalar yano bit-ta-bitta kelib, pechka oldini hurshadilar (Parda Tursun). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl (ДС, 468: qursha- 2: ' okru-jat') asli qadimgi turkiy tildagi 'qurshab turuvchi narsa' maʼnosini anglatgan qur otidan (Devon, I, 314) —sha qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan: qur + sha = qursha- > qurshä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Atroflab oʻrab olmoq, atrofi shaxs yoki narsa bilan band etilgan holatda boʻlmoq. ◆ Maydonni qurshagan odamlar kurashni tomosha qilmoqda. n ◆ Mashina toʻx-tashi bilan uning atrofini bola/gar qursha-di. S. Zunnunova, „Yangi direktor“ . ◆ Hamma Sulton amakini qurshab, "Nima qilamiz", deb maslahat soʻrayapti. H. Nazir, „Yonar daryo“ .

2 Atrofini chiqib keta olmaydigan qilib toʻsmoq, tutqun holatga olmoq. ◆ Dushman askarlarini qurshab olmoq. n ◆ Ertasiga oʻrmon ichida mast-alast boʻlib yurgan.. kal-lakesarlarni qurshab oladi va qirib tash-laydi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

3 koʻchma Chulgʻamoq, qamramoq. ◆ Yamoqchi cholning vujudini qahr-gʻazab qurshab olgan, hayajonlanganidan qoʻli qaltirardi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Antonimlari

ҚУРШАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

qurshamoq qurshamoq

Ruscha _ru

qurshamoq
окружать, обступать (со всех сторон); охватывать, опоясывать; yozuvchini bolalar qurshab oldi писателя окружили дети.