quvlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

quv-la-moq

Etimologiyasi

QUVLA— ' yetib olish uchun astoydil yugur-', 'astoydil hayda-'. Uying kuygur tasqari mirshablar izingga tushib quvladimi? (Oybek). Bu soʻz eski oʻzbek tilida quv- feʼliga kuchaytirish maʼnosini ifodalovchi -la qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan; keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan: quv— + la = quvla- > quvlä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Quvmoq yoki quvlab yetmoq.

Qoʻrqqanni ajal quvlar. Maqol. n ◆ [Foti-ma:] Anavi Toʻlaganning erkatoyi! Minaman deb, gʻozlarni quvlagani-quvlagan. A. Qahhor, „Ogʻriq tishlar“ . ◆ Uying kuygʻur tasqara mir-shablar izingga tushib quvladimi? Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Siz quvlamasangiz, men Margʻilonga bormayman![dedi Kumush]. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ -Yoʻgʻ-yey! — Boboqul oʻtirgan oʻrnida qoʻl yeiltadi. Goʻyo bu bilan boshidagi shubhalarini quvlamoqchi edi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ [Umurzoqova] Qoʻshimcha shuhrat orqasidan quvlaydi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

Antonimlari

ҚУВЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

quvlamoq
1 гоняться, гнаться (за кем-чем-л.) преследовать (кого-что-л.); quvlab yetmoq догнать;
2 гнать, выгонять, прогонять.