soʻqim

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻ-qim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Soʻyish uchun semirtirilgan, boʻrdoqi qoramol (buqa, hoʻkiz, sigir). ◆ Soʻ-qim goʻshti. Soʻqim soʻymoq. Soʻqimga boqmoq. v ◆ Xaloyiqqa endi obu osh berdi, Qancha qoʻyu qancha soʻqimlar soʻydi. "Nurali" .

2 koʻchma salb. Ishlamay yeb yotuvchi, davan-girday sogʻ odam haqida. ◆ Soʻqimdek yigit. v ◆ -Oʻrgatma menga!.. — qahrdan qichqiradi Muhsina xonim. — Bir gala soʻqim, bir gala tekintomoq. M. M . Doʻst, Lolazor. ◆ Bu soʻqimlarni kutib, ichagingiz uzilib ketadi. Ular tuni bilan ziyofatda kabob yeb, hi-ringlashib charchashgan. Mirmuhsin, „Qahra-monnoma“ .

Antonimlari

СЎҚИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻqim
1 откормленный на убой крупный рогатый скот; ◆ soʻqim goʻshti говядина; ◆ soʻqimga boqmoq кормить на убой, откармливать (скот);
2 перен. неодобр. тунеядец, неотёсанный; дубина (о человеке); ◆ soʻqimday 1) огромный, большой; 2) верзила.