sovgʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sov-gʻa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kimsaning koʻnglini olish yoki xizmatlarini taqdirlash uchun tortiq qilib berilgan narsa; hadya, tuhfa. ◆ Qimmatli sovgʻa. Sovgʻa bermoq. Dushmanning sovgʻasidan qoʻrq. Maqol . ◆ Shahar sanitariya boʻlimining boshligʻi ham mashinasidan tushib, u bilan juda quyuq koʻrishib, koʻkrak choʻntagida turgan avtoruchkasini sovgʻa qildi. S.Ahmad, „Yulduz“ . ◆ Toʻyga kelolmagan ogʻaynilaridan uch-toʻrttasi, Badalbekni tabriklash uchun, sovgʻaga magnitofon koʻtarib kelib qolishdi. S.Ahmad, „Saylanma“ .

2 koʻchma Koʻpchilik uchun tayyorlangan va tantanali ravishda egalariga topshiriladigan narsa. ◆ Sayyohlar, poytaxtimiz mehmonlari bayram arafasida ana shunday ajoyib sovgʻa [yangi mehmonxona] oladilar. Gazetadan . ◆ Tarixiy sanalar va bayramlarni mehnat sovgʻalari bilan kutib olish — shonli va azaliy anʼanalardan biri. Gazetadan .

Sinonimlari

hadya, tortiq, tuhfa, hadya

Antonimlari

СОВҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

sovgʻa (koʻplik sovgʻalar)

• Inglizcha: gift
• Nauruancha: eadu

Ruscha _ru

sovgʻa
дар, подарок; ◆ suv - tabiatning insonga sovgʻasi вода - дар природы человеку; ◆ sovgʻa qilmoq дарить, подарить; ◆ sovgʻa qilib keltirmoq принести в дар, в подарок; ◆ sovgʻa-salom подарок и приветы; приношение, подношение.