tamagir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-ma-gir

Etimologiyasi

TAMAGIR Bu sifat 'kuchli darajada istash' maʼnosini anglatadigan arabcha tama otiga (АРС, 481) 'ol-' maʼnosini anglatadigan tojikcha giriftan feʼlining (ТжРС, 103) gir hozirgi zamon asosini (ТжРС, 102) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'nimadir olishni, undirishni istovchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 113). Bu sifatdan oʻzbek tilida tamagirlik mavhum oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. + f. — biror narsa

olishga intiluvchi; ochkoʻz, manfaatparast] Birovdan oʻlja olishga, tama qilishga oʻr-gangan, tama qiluvchi. ◆ Tamagir odam. Tama-gir boʻlmoq. m ◆ Solih maxdum xasis, tamagir, har holda.. u ni yaxshilar qatoriga qoʻyib boʻlmaydi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Uchinchi bir turkum odamlar borki, hatto uyiga mehmonga borib qolsang ham, qoʻlingga qaraydi. Bunday odamni tamagir, poraxoʻr, deyaver. Yo. Shukurov, „Qasos“ .

Antonimlari

ТАМАГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tamagir
корыстолюбец; // корыстолюбивый, алчный; ◆ tamagir (или ◆  tamagir odam ) toʻymaydi корыстолюбец (или корыстолюбивый человек) никогда не насытится; ◆ tamagir boʻlmoq = tama qilmoq 2; tamagir qilmoq, tamagir etmoq обнадёживать.