temirchilik
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashte-mir-chi-lik
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 Temirchi ishi, kas-bi. ◆ Temirchilik bilan roʻzgʻor tebratmoq. yash Bu mahallada unga [Yoʻlchiga\ maʼqul boʻlgan ikki kishi bor edi>.-Biri — guzarda taqa-chsh1◆ ik-temirchilik qiladigan Krratoy, ik-kinchisi — Shokir ota nomli mahsidoʻz chol. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 esk. Temirchilarning doʻkon yoki ishxo-nalari oʻrnashgan joy, rasta, koʻcha.
- Gapga temirchilik esk. 1) gapni choʻzish, ezmalik qilish. ◆ Gapga temirchilikdan xudoy saqlasin, ota-onam temirchi oʻtgan emas. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar; 2) gapni aylanti-rish, gap bilan aldash“ . ◆ Kishini boʻgʻasiz, Zaynab! Gapga temirchilik yaxshi emas. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashТЕМИРЧИЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.