titiq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashti-tiq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash1 sft Titilib, toʻzib uvadasi chiqqan, titilib ketgan, dabdala. ◆ Titiq kitob. Titiq koʻrpa. Titiq savat. Titiq qop .
2 ot Narsaning titilgan, toʻzgan joyi; titilgan, toʻzgan narsa. Dasturxonning ti-tigʻi. Shlyapaning titigʻi.
- Titigʻi chiqib (yoki oʻynab) ketibdi 1) titilib, toʻzib uvadasi chiqibdi, juldur-juldur, dabdala boʻlibdi. Koʻrpaning titigʻi chiqib ketibdi. Divanning titigʻi chiqib ketibdi; 2) koʻchma dabdalasi, majagʻi chi-qibdi, tor-mor boʻlibdi. Dushman otryadining titigʻi chiqib ketdi. Titigʻini chiqarmoq Qattiq kaltaklamoq, dabdala qilmoq. Shu qilganingga bir urib, titigʻingni chiqarib yuboraymi? N. Norqobilov, Bekatdagi oq uycha.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashТИТИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
titiq
1 прил. рваный, разодранный разлохмаченный; ◆ titiq koʻrpa рваное одеяло; ◆ titiq kitob разодранная книга;
2 сущ. лохмотья, обрывки; мелкие кусочки; koʻrpaning titigʻi chiqib (или oʻynab) ketibdi одеяло изорвалось так, что из него торчат клочья ваты; dushman otryadining titigʻi chiqib ketdi разг. отряд противника разбит в пух и в прах; titigʻini chiqarmoq (или oʻynatmoq) 1) изорвать; разодрать, измочалить; превратить в лохмотья; 2) перен. разг. разбить в пух и в прах; измолотить.