toʻpolonchi
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
toʻ-po-lon-chi
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
1 Behalovat oʻyinni, shoʻx-likni yaxshi koʻradigan, ortiqdarajada shoʻx. ◆ Toʻpolonchi bola, yaya ◆ Malika toʻpolonchirok, Xoldor esa hamma vaqt koʻllarini kovush-tirib, "intizom" boʻlib oʻtirardi. J. Abdullaxonov, „Tong yorishgan sohilda“ . ◆ Shunday toʻpolonchi bolaning birdaniga yuvosh boʻlib qolganini koʻrib, sinfdoshlari hayron edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
2 Bekorga, boʻlar-boʻlmasga urish-janjal qilaveradigan, janjalkash. ◆ Toʻpolonchi xotin. m Respublikada bezorilar va toʻpo-lonchilar yildan-yilga kamayib bormoqda. Gazetadan.
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ТЎПОЛОНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.