toʻydirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻy-dir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Toʻymoqfl. ort. n. ◆ Yerni suvga toʻydirmoq. Gʻoʻzalarni toʻydirib su-gʻormoq. Koʻpchilik bir mushtdan ursa, oʻldi-radi, bir burdadan bersa, toʻydiradi. Maqol . m | ◆ Yoʻlchi:\ Ukam ishlaydi. Lekin yosh bola xoʻjayinnikida oʻz qornini toʻydirsa, bunga ham xursandman. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Uning \Musulmonqulning\ istibdodi oʻzga shaharlarda uncha sezilmasa ham, ammo markaz — Qoʻqon odamlarini juda toʻydirdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 koʻchma Yegulik, ichgulik bilan taʼmin-lamoq; boqmoq. ◆ Shu bogʻdan kelgan daromad oilamizni toʻydiradi. m ◆ Abdurahmon boy toʻgʻonimizni buzdi. Koʻtarmani koʻtartirib, toʻydirib turgan arigʻimizni quritdi. N. Safarov, „Koʻrgan-kechirganlarim“ .

Antonimlari

ТЎЙДИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻydirmoq
понуд. от toʻymoq кормить досыта, насыщать; ◆ qorin toʻydirmoq есть досыта; насытиться, наесться; ◆ bolaning qornini toʻydirmoq накормить досыта ребёнка; ◆ yerni suvga toʻydirmoq насытить землю водой, koʻpchilik bir mushtdan ursa - oʻldiradi, bir burdadan bersa - toʻydiradi погов. если народ даст (кому-л.) кулаком - убьёт, а если даст по куску (хлеба) - накормит досыта; соотв. с миру по нитке - голому рубаха;◆ 

• jondan toʻydirmoq 1) отравлять жизнь (кому-л.); 2) надоесть, опротиветь.