turgʻizmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashtur-gʻiz-moq
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash- Turmoq fl. ort. n. ◆ Anorxon kampirni suyab turgʻizdi.. oftobda suv keltirib berdi. I. Rahim, „Ixlos“ .
- Yotqizib turgʻizmoq Kimsaga istagancha oʻz hukmini oʻtkazmoq, kimsani istagancha oʻz amriga, hukmiga boʻysundirmoq. Oyoqqa tur-gʻizmoq 1) yotgan, oʻtirgan yoki yiqilgan yeri-dan turgʻizib qoʻymoq. ◆ Oysuluvni dast koʻ-tarib, oyoqqa turgʻizdi-da, yerdan poʻstinni olib, uning ustiga yopdi. S. Anorboyev, „Oq-soy; 2) oyoqqa bostirmoq, yoʻlga solib yurishtirib yubormoq“ . ◆ Korxonani oyoqqa turgʻizdik; 3) koʻchma oyoqlantirmoq, biror ishga boshlamoq. ◆ Koʻngilga tasalli beruvchi, odamni hamisha oyoqqa turgʻizuvchi, oʻylatuv-chi, kurashga chorlovchi chigil jumboqlar koʻp bu dunyoda. S. Ahmad, „Ufq“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashТУРҒИЗМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.