vahshat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vah-shat

Etimologiyasi

a. m j — yolgʻizlik, bego-nalik; xavotir; jaholat, vahshiylik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ki-shini dahshatga soladigan ayanchli ahvol, oʻta-ketgan madaniyatsizlik; nodonlik, jaholat. ◆ Yashasin maktab, shogirdlar oʻqisin. Eski turmushlar, vahshatlar yoʻqolsin! Hamza . ◆ Vahshat bilan inson yuzma-yuz keldi, Dahshat bilan insof yuzma-yuz keldi. J. Jabborov .

2 Kishini dahshatga soladigan vahshiylik, yirtqichlik, yovuzlik; vahshiyona va mudhish xatti-harakat. Dushman vahsha-tidan ehtiyotlanish uchun tomda yotgan Sobirning qonsiz yuziga ham quyosh nuri tush-gach, u seskanibuygʻondi. H. Shams, Oqpadar. ◆ Ibrohim Doʻldoy sarbozlari keng sahroda boʻronday chang koʻtarib, qiyqirib, vahshat bilan fargʻonaliklar ustiga ot qoʻyishdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

3 Umuman, qoʻrquvga soluvchi holat; dahshat. Andijonda yuz bergan vahshagtar xaba-rini Samarqandga yetkazish uchun loy sachra-tib ot choptirib borayotgan Tohir endi Quvaga yaqinlashdi. Mirmuhsin, Meʼmor.

Vahshat solmoq Dahshat, qoʻrqinch sol-moq, shunday holat qoʻzgʻatmoq.◆  Shoqosimning basharasi ham uning taniga vahshat solardi, bu bezori bir kun emas, bir kun shikayet yetkazishidan choʻchirdi. Oybek, Tanlangan asarlar. Vahshat qilmoq Doʻq-poʻpisa qilmoq, dahshat qilmoq.◆  -Xoʻsh, toʻgʻrisini aytasanmi, yoʻqmi! — deb vahshat qildi Bahoʻrga qoʻrboshi. Yo. Xaimov, „M“ . Rahmon, Hayot-mamot.

Antonimlari

ВАҲШАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

vahshat
1 дикость, варварство (дикий, варварский поступок);
2 зверство; злодеяние;
3 страх, ужас.