vijdon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vij-don

Etimologiyasi

a. j ^— ehtiros, his-tuygʻu; insof, diyonat

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishining oʻz xatti-harakati, qilmishi, yurish-turishi uchun odamlar, jamoatchilik oldidagi masʼuliyat hissi, insoniylikning asosiy belgʻi-laridan biri; diyonat, insof.◆  Vijdonni asrangiz har nedan ortiq, yagona zaminni asragansimon. A. Oripov .◆  Bu odamgarchilikdan, vijdondan emas. Bu — pastlik. P. Tursun, „Oʻkituvchi“ .◆  Nahotki ular gʻurur, oriyat, vijdon degan insoniylikning ulugʻ xislat-laridan yuz oʻgirishgan boʻlsa? Gazetadan .

Vijdonni yutmoq Insof, diyonatdan tashqari, vijdonsizlik bilan ish tutmoq. ◆ Kimki pora bersa, u vijdonini yutgan, pokligini yoʻqotgan boʻladi. Gazetadan .

Antonimlari

ВИЖДОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vij-don

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ruscha _ru

vijdon
совесть, честь; ◆ sof vijdon чистая, спокойная совесть; ◆ vijdon bilan добросовестно, честно; ◆ vijdon yuzasidan или ◆  vijdonga qarab по совести; ◆ vijdon azobi угрызения совести; ◆ vijdon sotarlar презр. люди, идущие на сделку с совестью; ◆ vijdonim qabul qilmaydi совесть мне не позволяет.