xasis
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashxa-sis
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashMaʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlash| a. ^ — past, tuban, qabih,
razil, murdor] 1 Birovga narsa yoki pul bermaslikka, sarflamaslikka intiladigan kishi; ziqna; qizgʻanchiq. ◆ Baxshx ehsondan qo-char, Xasis mehmondan qochar. Maqol . ■■ ◆ Bu deyman, Saydiboy.. ust-boshing bir ahvolda.. sal xasisroqmisan? — deb soʻradi Ibodullo Maxsim. M. M . Doʻst, Galatepaga qaytish.
2 koʻchma Hosil bermaydigan, ekin bit-maydigan, oriq (yer haqida). ◆ Xasis yerdan unum chiqmas, ahvol chatoq. Oybek, „Zafar va Zahro“ .
3 koʻchma Ortiqcha, oʻrinsiz soʻz ishlat-maydigan (yozuvchi haqida). ◆ Soʻzga xasis adib.
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashХАСИС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashRuscha ru
xasis
1 скупой; жадный; // скупец, скряга, скаред(а), сквалыга; ◆ xasisdan non tilaguncha, xudodan oʻlim tila посл. чем просить хлеба у скряги, лучше попроси смерти у бога; ◆ xasisdan tuxum olsang, sarigʻi chiqmas посл. возьмёшь яйцо у скупца - без желтка окажется; ◆ xasis hayosiz boʻlar, yeri giyohsiz boʻlar посл. скряга бесстыдным слывёт, на земле его трава не растет; ◆ baxil ehsondan qochar, xasis mehmondan qochar посл. скупой от доброго дела бежит, скряга гостей избегает;
2 перен. скупой, тощий, не дающий урожая; ◆ xasis yer тощая земля.