xulosa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

xu-lo-sa

Etimologiyasi

arab. – saralangan narsa; natija; qisqacha bayon, mazmun; mohiyat;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yuritilgan fikr yoki mulohazaning mantiqiy natijasi, yakun. ◆ Bunday tasavvur qadimgi insonlarning empirik xulosalaridan boshqa narsa emas, albatta. "OʻTA".

Xulosa qilmoq (yoki chiqarmoq) yoki xulosaga kelmoq Yakuniy fikrga kelmoq, uni aytmoq. ◆ Xoʻp, koʻramiz, — dedi rais xulosa qilib. S. Ahmad, „Ufq.“ ◆ [Navoiy] Shuning bilan birga Nizomiy va Xusravlarning zaif tomonlarini topib, undan chuqur falsafiy xulosalar chiqaradi. T. Jalolov, „"Xamsa" talqinlari.“ ◆ Choʻlpon haqida toʻgʻri xulosaga kelganlardan biri Oybek boʻldi. Gazetadan.

2. ayn. xullas. ◆ Xulosa, tevaragimizni oʻrab olgan hozirgi manzara boyagi mahzun koʻrinish taʼsiridan bizni qutqaradi. A. Qodiriy, „Obid ketmon.“

Antonimlari

ХУЛОСА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

xulosa

Ruscha _ru

xulosa
1 итог, вывод, заключение, резюме; ◆ men shunday xulosaga keldim я пришёл к такому заключению; ◆ men bu itdan foyda yoʻq degan xulosaga keldim я пришёл к заключению, что из этого дела ничего путного не выйдет; ◆ xulosa chiqarmoq делать вывод или заключение, резюмировать, заключать; ◆ xulosa qilib aytmoqchimanki, ... резюмируя, хочу сказать, что...; ◆ xulosa shuki, ... вывод таков, ...; одним словом, короче говоря;
2 следствие;
3 = xullas 3.