zarur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

za-rur

Etimologiyasi

a. — kerak, lozim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror ish yoki ehtiyoj uchun kerak; kerakli, darkor. ◆ Zarur kitob. m ◆ Bir dehqonga pul zarur boʻlib qolib, koʻm-koʻk tosh noklarni bozorga olib chiqibdi. Shukrullo, «Javohirlar sandigʻi» .

2 Tez bajarilishi shart boʻlgan, kechiktirib boʻlmaydigan, muhim. ◆ Zarur masala. Bir zarur ish bilan shaharga bordim.

3 kesim vzf. Darkor, kerak. ◆ Yosh boʻlsam-da, roʻzgʻor tebratish uchun ota-onamga koʻmak-lashmogʻim zarur edi. N. Safarov, «Jasorat-ning davomi» . ◆ -Yoʻq, yoʻq, singlim, — yalindi Rahim Saidov. — Oʻtinaman, hozir bering. Juda ham zarur. Oʻ. Umarbekov, «Yoz yomgʻiri» .

Zarur kelibdimi Nima keragi bor, hech keragi yoʻq. ◆ Menga zarur kelibdimi ? Kindik qonim toʻkilgan joydan kechib-a? H. Nazir, «Yonar daryo» . Nima zarur q. zarur kelibdimi. ◆ Oʻzimni oʻzim qiynab yurgan ekanman. Menga nima zarur ekan-a! Bilganini qilishsin. S. Ahmad, «Saylanma» . ◆ Bizning koʻnglimizga qoʻl solish senga nima zarur?Oʻz ishingni bilsang-chi.. P. Tursun, «Oʻqituvchi» .

Antonimlari

ЗАРУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

zarur
необходимый, нужный; // необходимо, нужно; ◆ zarur hujjatlar необходимые документы; ◆ instituta borishim zarur мне необходимо пойти в институт; ◆ ishim zarur у меня срочное дело.