манить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ма-нить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
манить , маню, манишь несов. кого-что
1 (сов. поманить) imlamoq; imlab (imo, ishora qilib) chaqirmoq; ◆ ~ собаку itni imlab chaqirmoq;
2 перен. oʻziga tortmoq, jalb etmoq, qiziqtirmoq, ogʻushta qilmoq; юг манит человека своей красотой janub goʻzalligi bilan kishini oʻziga tortadi.