навалить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
на-ва-лить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
навалить сов. (несов. наваливать I)
1 кого-что на кого-что yuklamoq, ortmoq; ◆ ~ мешок на повозку qopni aravaga ortmoq;
2 перен. что на кого-что zimmasiga qoʻymoq, yuklamoq, ortmoq; ◆ ~ всю работу на одного hamma ishni bir odamga yuklamoq;
3 что i кого-чего betartib uymoq, uyib tashlamoq, gʻuj (ayqash-uyqash) qilib toʻkmoq; на дворе навален кирпич hovliga gʻisht uyib tashlangan;
4 перен. koʻp kelmoq, yogʻmoq; снегу навалило по колено tizza boʻyi qor yogʻdi; народу навалило juda koʻp odam toʻplandi; tumonat odam keldi, odam yogʻilib ketdi.