навоевать
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
на-во-е-вать
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
навоевать , -оюю, -оюешь сов.
1 что i чего прост. уст. urushib (jang qilib) biror miqdor yer (boylik va h. k.) qoʻlga kiritmoq; orttirmoq;
2 прост. birmuncha vaqt urushmoq, jang qilmoq; Кулаком много не навоюешь (N. Ostrovskiy) Musht bilan urush qilib uzoqqa borib boʻlmaydi.